سفارش تبلیغ
صبا ویژن
حدیث

بهترینِ برادرانت، کسی است که تو را به هدایت رهنمون شود، تقوا نصیبت کند و از پیروی هوای نفس بازت دارد . [امام علی علیه السلام]

وبلاگ رضویّون


رفقا در فضای مجازی
وب سایت مذهبی، فرهنگی، آموزشی میثاق
عشق مشعلدار
حقوق جزا و جرم شناسی
رایة الهدی
دارالقرآن الکریم فولادشهر
خوشتر از نقش تو در عالم تصویر نبود
پاسخ به پرسشهای رایانه ای


کانون دانش آموختگان دانشکده تربیت مدرس قرآن مشهددرباره ماتماس با ماخبرخوانپیام رسانعناوین وبلاگصفحه اصلی

شیخا

حتماً ذهن خیلی از شما مشغول شده که اصلاً شیخ یعنی چی؟ و چرا به ما شیخ میگن؟! و هزاران هزار «چرا»ی دیگه!!!...
اون طور که بین مردم مشهوره، شیخ به کسی میگن که سنش زیاد باشه (این معنا که به ما نمیخوره؛ چون ما جوون جوونیم!)، بعضیا هم به روحانیا شیخ میگن (این معنا البته قابل بحثه!!!). اما ببینیم دقیقاً - که نه، تا اون جا که به ما! مربوط میشه - معنی شیخ چیه:
در کتاب «قاموس قرآن» اومده: «به قولى از چهل سالگى و به قولى از پنجاه و به قولى از پنجاه و یک تا آخر عمر است و به قولى تا هشتاد است.» (ج4، ص94)
تو «مفردات» راغب اصفهانی هم آمده: «و قد یُعَبَّرُ به فیما بینَنا عمّن یُکَثَّرُ علمَه، لما کان من شأن الشَّیخِ أن یکثر تجاربه و معارفه.» (ص469) یعنی: در میان ما از کسی که علمش را زیاد کرده است به «شیخ» تعبیر می شود، چنانچه از شؤون شیخ این است که تجربه و شناختش زیاد باشد.
یعنی کسی که در راه علم سنّش زیاد شده.

مطلب «التحقیق فی کلمات القرآن الکریم» هم خیلی جالبه: «یُطلِق على مَن کان مُسنّا و له وِقارٌ عند أهله أو قومه. و یدلّ على هذا القید: استعماله بمعنى الرئیس و المعلّم. و یدلّ على ذلک أیضا: استعماله فی القرآن الکریم فی الموارد الّتی یُلاحِظ فیها هذا القید، أی الوقار و الشخصیّة.» (ج6، ص162) یعنی: به کسی اطلاق می شود که مسن، باوقار و بزرگ است، حتی در نزد خانواده و قومش، و این که این لفظ برای رئیس و معلم استفاده می شود، و نیز استعمال آن در قرآن در مواردی که وقار و شخصیت فرد، مورد نظر است، دلیل بر همین معنی است.
اما...
اما استعمال شیخ در قرآن کریم:
یا وَیلَتى‏ أَ أَلِدُ وَ أَنَا عَجوزٌ وَ هذا بَعلی شَیخاً (هود:72)
قالوا یا أَیُّها العَزیزُ إِنَّ لَهُ أَباً شَیخاً کَبِیراً (یوسف:78)
لا نَسقی حَتّى یُصدِرَ الرِّعاءُ وَ أَبونا شَیخٌ کَبیرٌ (قصص:23)
ثُمَّ لِتَبلُغوا أَشُدَّکُم ثُمَّ لِتَکونوا شُیوخاً (غافر:67)
آیه ی اول منظورش حضرت ابراهیم، دومی حضرت یعقوب و سومی حضرت شعیب علیهم السلامه، چهارمی هم منظور، انتها و کمال زندگی انسانه. (التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج6، ص162) یکی از دوستان میگفت «آیه ی چهارم یعنی هدف از آفرینش انسان اینه که شیخ بشه!» و اشاره می کرد به ما خب!!!
نکته ی دیگه این که همونطور که مشاهده میفرمایین این کلمه در قرآن کریم 4 بار به کار رفته. حالا شما بگردین ارتباطش رو با تعداد ما بیابین! اعجاز عددیه دیگه، چه کنیم...
این بود معنای شیخ...

پ. ن: این مطلب، گزینشی بود از معنای شیخ. برای توضیحات بیشتر رجوع کنید به منابع لغت عمومی و اختصاصی. ضمناً همینطور که کتاب لغت رو جستجو میفرمایید ما 16نفر رو در ذهن مرور کنید!!!


:: به تاریخ یکشنبه 91/4/25 ساعت 9:49 عصر
رفقا [دات] آی آر
رفقا دات آی آر

امام علی علیه السلام: در گمراهی فرد همین بس که مردم را به چیزی امر کند که خود آن را به جا نمی آورد و از چیزی باز دارد که خود آن را ترک نمی کند.

«رفقا» وبلاگی است دوستانه، برای دور هم نگه داشتن دوستان صمیمیِ قدیمی. باشد که یکدیگر را «تا بهشت» همراهی کنیم... ان شاء الله.

تصویر برگزیده
تصویر برگزیده
ویژه ها
دفتر حفظ و نشر آثار امام خامنه ای

بیان معنوی - دفتر نشر آثار و اندیشه های حجة الاسلام علیرضا پناهیان

اسلام کوئست

سایت جامع فرهنگی مذهبی شهید آوینی Aviny.com

موسسه فرهنگی بیان هدایت نور

طرحی برای فردا

جامعه مجازی تدبر در قرآن کریم

خبرگزاری دانشجو
موسیقی وبلاگ
آمار وبلاگ
بازدید امروز 2 بار
بازدید دیروز 17 بار
مجموع بازدیدها 1658350 بار

تعداد مطالب وبلاگ 300 تا